მე ვარ ვაზი ქართული წინაპრების დარგულიმე ვარ ხიდი ჩრდილებისაწმყოსა და წარსულისროგორც ლექსი მეწყერიტიციანის დაძრულიმოვარდნილი მთებიდან წვიმა თოვლის წარსულიგავხედე გარეთ ბანაობს ქუჩა ქოლგასაც არ ხმარობს დასველდეს თუნდაცმისთვის სულერთია
мэ вар вази к'арт'ули ц'инапрэбис даргулимэ вар хиди чрдилэбисац'мqоса да ц'арсулисрогорц лэк'си мэц'qэритицианис дадзрулимоварднили мт'эбидан ц'вима т'овлис ц'арсулигавхэдэ гарэт' банаобс к'уча к'олгасац ар хмаробс дасвэлдэс т'ундацмист'вис сулэрт'иа
me var vazi kartuli ts'inaprebis dargulime var khidi chrdilebisats'mq'osa da ts'arsulisrogorts leksi mets'q'erit'itsianis dadzrulimovardnili mtebidan ts'vima tovlis ts'arsuligavkhede garet banaobs kucha kolgasats ar khmarobs dasveldes tundatsmistvis sulertia
Я грузинская лоза,Посаженная предками..Я мост тени между настоящим и прошлым..Как "Стих-лавина"* Тициановский тронувшийсяПоток с гор - Идет дождь - бывший снег..Выгляни наружу - улица утопаетЗонт не раскрыт, и даже промокшему -Ему все равно!* Стихотворение Тициана Табидзе
You have no rights to post comments
