საყვარლის საფლავს ვეძებდი,
ვერ ვნახე!.. დაკარგულიყო!..
გულამოსკვნილი ვტიროდი:
«სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!»
ეკალში ვარდი შევნიშნე,
ობლად რომ ამოსულიყო,
გულის ფანცქალით ვკითხავდი:
«შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!»
ნიშნად თანხმობის კოკობი
შეირხა… თავი დახარა,
ცვარ-მარგალიტი ციური
დაბლა ცრემლებად დაჰყარა.
სულგანაბული ბულბული
ფოთლებში მიმალულიყო,
მივეხმატკბილე ჩიტუნას:
«შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!»
შეიფრთქიალა მგოსანმა,
ყვავილს ნისკარტი შეახო,
ჩაიკვნეს-ჩაიჭიკჭიკა,
თითქოს სთქვა: «დიახ, დიახო!»
დაგვქათქათებდა ვარსკვლავი,
სხივები გადმოსულიყო,
მას შევეკითხე შეფრქვევით:
«შენ ხომ არა ხარ სულიყო?!»
დასტური მომცა ციმციმით,
სხივები გადმომაყარა
და იმ დროს ყურში ჩურჩულით
ნიავმაც ასე მახარა:
"ეგ არის, რასაც ეძებდი,
მორჩი და მოისვენეო!
დღე დაიღამე აწ ტკბილად
და ღამე გაითენეო!
«სამად შექმნილა ის ერთი:
ვარსკვლავად, ბულბულ, ვარდადო,
თქვენ ერთანეთი რადგანაც
ამ ქვეყნად შეგიყვარდათო».
მენიშნა!.. აღარ დავეძებ
საყვარლის კუბო-სამარეს,
აღარც შევჩვი ქვეყანას,
აღარ ვღვრი ცრემლებს მდუღარეს!
ბულბულს ყურს ვუგდებ, ვარდს ვყნოსავ,
ვარსკვლავს შევყურებ ლხენითა
და, რასაცა ვგრძნობ მე იმ დროს,
ვერ გამომითქვამს ენითა!
ისევ გამეხსნა სიცოცხლე,
დღემდე რომ მწარედ კრულ იყო,
ახლა კი ვიცი, სადაც ხარ:
სამგან გაქვს ბინა, სულიკო!
саqварлис сап'лавс вэдзэбди,
вэр внахэ!.. дакаргулиqо!..
гуламосквнили втироди:
«сада хар, чэмо сулико?!»
экалши варди шэвнишнэ,
облад ром амосулиqо,
гулис п'анцк'алит' вкит'хавди:
«шэн хом ара хар сулико?!»
нишнад т'анхмобис кокоби
шэирха… т'ави дахара,
цвар-маргалити циури
дабла црэмлэбад дахqара.
сулганабули булбули
п'от'лэбши мималулиqо,
мивэхматкбилэ читунас:
«шэн хом ара хар сулико?!»
шэип'рт'к'иала мгосанма,
qвавилс нискарти шэахо,
чаиквнэс-чаич'икч'ика,
т'ит'к'ос ст'к'ва: «диах, диахо!»
дагвк'ат'к'ат'эбда варсквлави,
схивэби гадмосулиqо,
мас шэвэкит'хэ шэп'рк'вэвит':
«шэн хом ара хар сулиqо?!»
дастури момца цимцимит',
схивэби гадмомаqара
да им дрос qурши чурчулит'
ниавмац асэ махара:
"эг арис, расац эдзэбди,
морчи да моисвэнэо!
дг'э даиг'амэ ац' ткбилад
да г'амэ гаит'энэо!
«самад шэк'мнила ис эрт'и:
варсквлавад, булбул, вардадо,
т'к'вэн эрт'анэт'и радганац
ам к'вэqнад шэгиqвардат'о».
мэнишна!.. аг'ар давэдзэб
саqварлис кубо-самарэс,
аг'арц шэвчви к'вэqанас,
аг'ар вг'ври црэмлэбс мдуг'арэс!
булбулс qурс вугдэб, вардс вqносав,
варсквлавс шэвqурэб лхэнит'а
да, расаца вгрдзноб мэ им дрос,
вэр гамомит'к'вамс энит'а!
исэв гамэхсна сицоцхлэ,
дг'эмдэ ром мц'арэд крул иqо,
ахла ки вици, садац хар:
самган гак'вс бина, сулико!
saq'varlis saplavs vedzebdi,
ver vnakhe!.. dakarguliq'o!..
gulamoskvnili vt'irodi:
«sada khar, chemo suliko?!»
ekalshi vardi shevnishne,
oblad rom amosuliq'o,
gulis pantskalit vkitkhavdi:
«shen khom ara khar suliko?!»
nishnad tankhmobis kokobi
sheirkha… tavi dakhara,
tsvar-margalit'i tsiuri
dabla tsremlebad dahq'ara.
sulganabuli bulbuli
potlebshi mimaluliq'o,
mivekhmat'kbile chit'unas:
«shen khom ara khar suliko?!»
sheiprtkiala mgosanma,
q'vavils niskart'i sheakho,
chaikvnes-chaich'ikch'ika,
titkos stkva: «diakh, diakho!»
dagvkatkatebda varskvlavi,
skhivebi gadmosuliq'o,
mas shevekitkhe sheprkvevit:
«shen khom ara khar suliq'o?!»
dast'uri momtsa tsimtsimit,
skhivebi gadmomaq'ara
da im dros q'urshi churchulit
niavmats ase makhara:
"eg aris, rasats edzebdi,
morchi da moisveneo!
dghe daighame ats' t'kbilad
da ghame gaiteneo!
«samad shekmnila is erti:
varskvlavad, bulbul, vardado,
tkven ertaneti radganats
am kveq'nad shegiq'vardato».
menishna!.. aghar davedzeb
saq'varlis kubo-samares,
agharts shevchvi kveq'anas,
aghar vghvri tsremlebs mdughares!
bulbuls q'urs vugdeb, vards vq'nosav,
varskvlavs shevq'ureb lkhenita
da, rasatsa vgrdznob me im dros,
ver gamomitkvams enita!
isev gamekhsna sitsotskhle,
dghemde rom mts'ared krul iq'o,
akhla ki vitsi, sadats khar:
samgan gakvs bina, suliko!
Любимой могилу искал.
Не вижу, исчезла.
Безутешно плакал:
Где ты, моя Сулико?
В терновнике розу увидел,
Что одиноко взошла..
Радостно спрашивал ее -
Не ты ли моя Сулико?
Словно бы соглашаясь,
Склонился бутон,
И росы жемчуг небесный
Вниз слезою упал
Затаив дыхание, соловей
Скрылся в листве.
Ласково я птичку спросил,
Не ты ли это, моя Сулико?
Встрепенулся певец,
Клювом прикоснулся к цветку
И защебетал,
Словно говоря: "Да, да-да"
Сияла звезда,
Лучи посылая.
Ее я спросил со страстью:
"Не ты ли это, моя Сулико?!"
В подтверждение замерцала,
Лучом ослепила,
В то же время на ухо шепотом
Ветер произнес:
"Это то, что ты искал
Хватит, успокойся!
Дни и ночи теперь сладки,
И ночь радостна!
В трех существует одно:
Звезда, соловей, роза.
Вы вместе, поскольку
В этом мире вы влюблены
Озарило! больше не ищу
Любимой могилу и гроб
Не брожу по миру,
Не лью горьких слез!
Соловей ласкает слух, роза дарит аромат
Звезды вижу свет
И что я чувствую в это время -
Не могу объяснить
Снова открылась жизнь,
До сих пор было горько мне
Сейчас же знаю, где ты:
В этих трех живешь ты, Сулико
G G
საყვარლის საფლავს ვეძებდი,
D G
ვერ ვნახე!.. დაკარგულიყო!..
C C D E
გულამოსკვნილი ვტიროდი:
Am D7 G G
«სადა ხარ, ჩემო სულიკო?!»
G G
ეკალში ვარდი შევნიშნე,
D G
ობლად რომ ამოსულიყო,
C C D E
გულის ფანცქალით ვკითხავდი:
Am D7 G G
«შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!»
G G
ნიშნად თანხმობის კოკობი
D G
შეირხა… თავი დახარა,
C C D E
ცვარ-მარგალიტი ციური
Am D7 G G
დაბლა ცრემლებად დაჰყარა.
G G
სულგანაბული ბულბული
D G
ფოთლებში მიმალულიყო,
C C D E
მივეხმატკბილე ჩიტუნას:
Am D7 G G
«შენ ხომ არა ხარ სულიკო?!»
G G
саqварлис сап'лавс вэдзэбди,
D G
вэр внахэ!.. дакаргулиqо!..
C C D E
гуламосквнили втироди:
Am D7 G G
«сада хар, чэмо сулико?!»
G G
экалши варди шэвнишнэ,
D G
облад ром амосулиqо,
C C D E
гулис п'анцк'алит' вкит'хавди:
Am D7 G G
«шэн хом ара хар сулико?!»
G G
нишнад т'анхмобис кокоби
D G
шэирха… т'ави дахара,
C C D E
цвар-маргалити циури
Am D7 G G
дабла црэмлэбад дахqара.
G G
сулганабули булбули
D G
п'от'лэбши мималулиqо,
C C D E
мивэхматкбилэ читунас:
Am D7 G G
«шэн хом ара хар сулико?!»
G G
saq'varlis saplavs vedzebdi,
D G
ver vnakhe!.. dakarguliq'o!..
C C D E
gulamoskvnili vt'irodi:
Am D7 G G
«sada khar, chemo suliko?!»
G G
ekalshi vardi shevnishne,
D G
oblad rom amosuliq'o,
C C D E
gulis pantskalit vkitkhavdi:
Am D7 G G
«shen khom ara khar suliko?!»
G G
nishnad tankhmobis kokobi
D G
sheirkha… tavi dakhara,
C C D E
tsvar-margalit'i tsiuri
Am D7 G G
dabla tsremlebad dahq'ara.
G G
sulganabuli bulbuli
D G
potlebshi mimaluliq'o,
C C D E
mivekhmat'kbile chit'unas:
Am D7 G G
«shen khom ara khar suliko?!»
სულიკო (Сулико́ ) — грузинская лирическая песня, написанная Варинкой Церетели на слова Акакия Церетели. Часто ошибочно обозначалась как народная.
Сулико — грузинское женское или мужское имя, происходящее от корня სული (душа), может быть переведено на русский язык как "Душенька".
გაიხარე! ))