ЧЕМИ ХАЛХИ
Сосо Микеладзе
(ჩემი ხალხი, Мой народ, My people)
ჩემი ხალხი
ისევ რთველია და ჯაფით მთვრალი მე ლხინს ვნებდები,
რქაწითლის ცეცხლში კვლავაც სიბრძნეა და ქართველობა,
შენ ხარ მსაჯული ჩემი საქმის და ჩემი ვნებების,
შენ ხარ ვენახი, რომლის სახელი საქართველოა!
შენს სიჩუმეში ნაოჭებია, ართქმული დარდები,
სულს რომ ატირებს და სულ მახსენებს პაპა-ბებიებს,
შენზე ლოცვებში მე კვლავ ახლიდან რომ ვიბადები,
და ვცოცხლობ სანამ ღვინო ქართული მე მანებივრებს!
ჩემი ხალხი ხარ მარად მედგარი,
მზეს რომ ბანს აძლევს და მთა-ბარს დასცქერის,
შემართება ხარ დაუდეგარი,
და ის გული ხარ – ცას რომ უმღერის.
მეომარი ხარ შინმოუსვლელი
და გულის დიდი მოუსვენრობა,
ვაზის ნება ხარ თავისუფალი
და ღვინოდ ქცევის მოუთმენლობა!
ღამენათევი სულის და ბრძოლის ალიონი ხარ,
ვით კალაპოტი და ჩვენი ყოფის დიდი ქმნილება,
ყველა მოსავლის განუზამოვი დიდი მადლი ხარ,
და სიყვარულის ყველაზე მძაფრი განზომილება.
კლდეზე ნაგები სიცოცხლე შენი არ მოიშლება.
და ვერც სასმისი დიდი გრძნობისა ვერ დაიცლება.
რადგან ჯიში ხარ ღმერთისდა მიერ გამორჩეული,
და ჩვენს და-ძმათა ხმა ხარ სამყაროს მიმობნეული.
ჩემი ხალხი ხარ მარად მედგარი,
მზეს რომ ბანს აძლევს და მთა-ბარს დასცქერის,
შემართება ხარ დაუდეგარი,
და ის გული ხარ – ცას რომ უმღერის.
მეომარი ხარ შინმოუსვლელი
და გულის დიდი მოუსვენრობა,
ვაზის ნება ხარ თავისუფალი
და ღვინოდ ქცევის მოუთმენლობა!
чеми халхи
исев рт'велиа да джап'ит' мт'врали ме лхинс внебдеби,
рк'ац'ит'лис цецхлши квлавац сибрдзнеа да к'арт'велоба,
шен хар мсаджули чеми сак'мис да чеми внебебис,
шен хар венахи, ромлис сахели сак'арт'велоа!
шенс сичумеши наоч'ебиа, арт'к'мули дардеби,
сулс ром атиребс да сул махсенебс папа-бебиебс,
шензе лоцвебши ме квлав ахлидан ром вибадеби,
да вцоцхлоб санам г'вино к'арт'ули ме манебивребс!
чеми халхи хар марад медгари,
мзес ром банс адзлевс да мт'а-барс дасцк'ерис,
шемарт'еба хар даудегари,
да ис гули хар – цас ром умг'ерис.
меомари хар шинмоусвлели
да гулис диди моусвенроба,
вазис неба хар т'ависуп'али
да г'винод к'цевис моут'менлоба!
г'аменат'еви сулис да брдзолис алиони хар,
вит' калапоти да чвени qоп'ис диди к'мнилеба,
qвела мосавлис ганузамови диди мадли хар,
да сиqварулис qвелазе мдзап'ри ганзомилеба.
клдезе нагеби сицоцхле шени ар моишлеба.
да верц сасмиси диди грдзнобиса вер даицлеба.
радган джиши хар г'мерт'исда миер гаморчеули,
да чвенс да-дзмат'а хма хар самqарос мимобнеули.
чеми халхи хар марад медгари,
мзес ром банс адзлевс да мт'а-барс дасцк'ерис,
шемарт'еба хар даудегари,
да ис гули хар – цас ром умг'ерис.
меомари хар шинмоусвлели
да гулис диди моусвенроба,
вазис неба хар т'ависуп'али
да г'винод к'цевис моут'менлоба!
chemi khalkhi
isev rtvelia da japit mtvrali me lkhins vnebdebi,
rkats'itlis tsetskhlshi kvlavats sibrdznea da kartveloba,
shen khar msajuli chemi sakmis da chemi vnebebis,
shen khar venakhi, romlis sakheli sakartveloa!
shens sichumeshi naoch'ebia, artkmuli dardebi,
suls rom at'irebs da sul makhsenebs papa-bebiebs,
shenze lotsvebshi me kvlav akhlidan rom vibadebi,
da vtsotskhlob sanam ghvino kartuli me manebivrebs!
chemi khalkhi khar marad medgari,
mzes rom bans adzlevs da mta-bars dastskeris,
shemarteba khar daudegari,
da is guli khar – tsas rom umgheris.
meomari khar shinmousvleli
da gulis didi mousvenroba,
vazis neba khar tavisupali
da ghvinod ktsevis moutmenloba!
ghamenatevi sulis da brdzolis alioni khar,
vit kalapot'i da chveni q'opis didi kmnileba,
q'vela mosavlis ganuzamovi didi madli khar,
da siq'varulis q'velaze mdzapri ganzomileba.
kldeze nagebi sitsotskhle sheni ar moishleba.
da verts sasmisi didi grdznobisa ver daitsleba.
radgan jishi khar ghmertisda mier gamorcheuli,
da chvens da-dzmata khma khar samq'aros mimobneuli.
chemi khalkhi khar marad medgari,
mzes rom bans adzlevs da mta-bars dastskeris,
shemarteba khar daudegari,
da is guli khar – tsas rom umgheris.
meomari khar shinmousvleli
da gulis didi mousvenroba,
vazis neba khar tavisupali
da ghvinod ktsevis moutmenloba!
Мой народ
Снова Ртвели и уставший и пьяный я отдаюсь застолью,
В огне "Ркацители" - мудрость и Грузия;
Ты судья моих деяний и моих страстей,
Ты виноградник, чье имя Грузия!
В твоем молчании морщины, несказанная печаль,
Что душу плакать заставляет и напоминает мне о моих стариках,
В молитвах о тебе я заново рождаюсь,
И живу, пока вино грузинское меня балует!
Ты мой народ, всегда терпелив,
Солнце, что дарит ритмы и на горы-долины взирает,
Горячая кровь в тебе,
И сердце – что небу поет.
Воин ты не вернувшийся
И сердца большая тревога,
Ты свободная воля лозы
И винное поведение нетерпения!
Бессоница души и битвы утренняя заря ты,
Подобно руслу и нашей жизни великое начало,
Всего будущего безмерная великая благодать,
И любви самое страстное измерение.
На скале постланая твоя жизнь не сотрётся.
И чаша больших чувств не опустошится.
Поскольку род ты Богом избранный,
И наш и братьев наших голос ты, разбросаный по миру.
Ты мой народ, всегда терпелив,
Солнце, что дарит ритмы и на горы-долины взирает,
Горячая кровь в тебе,
И сердце – что небу поет.
Воин ты не вернувшийся
И сердца большая тревога,
Ты свободная воля лозы
И винное поведение нетерпения!
Другие песни Сосо Микеладзе:
Другие исполнители
