მშვიდობით

მე ძველებურად ვაკითხავ, ძვირფასო,
ჩვენი შეხვედრის გზებს,
ნეტავ აქ იყო, ნეტავ გხედავდე
და შემახებდე ხელს,
არავის ესმის ჩემი ძახილის,
ვის ვეძახი ვის?!
მოუწყენია ქუჩებს, ბუნებას,
წვიმს, უჩვენოდ, წვიმს...

და მაინც, მშვიდობით, ჩემო სიცოცხლევ,
ბოლოჯერ გიკოცნი ცრემლიან თვალებს
გპირდები ხშირად ჩავუვლი შორიდან
მე შენი სახლის კარებს.
გახსოვდეს, არ დაივიწყო არასდროს
შენ ჩემთვის ვინა ხარ.
ვერავინ ვერ შეგიყვარებს ვერასდროს,
როგორც მე მიყვარხარ...

მე ძველებურად ვაკითხავ, ძვირფასო,
ჩვენი შეხვედრის გზებს,
ნეტავ აქ იყო, ნეტავ გხედავდე,
და შემახებდე ხელს
მოუწყენია გზებს, მოუწყენია ქუჩებს,
ახლა რომ აქ მყავდე,
დაგიკოცნიდი ტუჩებს...

და მაინც, მშვიდობით, ჩემო სიცოცხლევ,
ბოლოჯერ გიკოცნი ცრემლიან თვალებს
გპირდები ხშირად ჩავუვლი შორიდან
მე შენი სახლის კარებს.
გახსოვდეს, არ დაივიწყო არასდროს
შენ ჩემთვის ვინა ხარ.
ვერავინ ვერ შეგიყვარებს ვერასდროს,
როგორც მე მიყვარხარ...

გაივლის წლები და ჩემს სიცოცხლეს
შენ შეგინახავ..
გადაგეყრები სადმე ქუჩაში
გეტყვი რომ მიყვარხარ..

მშვიდობით..

მშვიდობით ჩემო სიცოცხლე ბოლოჯერ
გიკოცნი ცრემლიან თვალებს
გპირდები ხშირად ჩავუვლი შორიდან
მე შენი სახლის კარებს.
გახსოვდეს არ დაივიწყო არასდროს
შენ ჩემთვის ვინა ხარ.
ვერავინ ვერ შეგიყვარებს ვერასდროს,
როგორც მე მიყვარხარ...

მშვიდობით ჩემო სიცოცხლე ბოლოჯერ
გიკოცნი ცრემლიან თვალებს
გპირდები ხშირად ჩავუვლი შორიდან
მე შენი სახლის კარებს.
გახსოვდეს არ დაივიწყო არასდროს
შენ ჩემთვის ვინა ხარ.
ვერავინ ვერ შეგიყვარებს ვერასდროს,
როგორც მე მიყვარხარ...